بیانیه شورای مرکزی سازمان اتحاد فدائیان کمونیست بمناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن

زنان به خیابانها باز خواهند گشت

بزرگداشت روز جهانی زن؛ هشت مارس، معمولا در اکثریت کشورهای جهان با حضور چشمگیر زنان در خیابانها، تجمع در سالنهای اجتماعات، تظاهرات خیابانی و سخنرانی های بسیار، در ارتباط با مطالبات و دستاوردهای جنبش زنان تداعی و برگزار میشود. در میانۀ بحران بسیار جدی سیاسی-اقتصادی رژیم اسلامی ایران، بعد از جنایتِ هواپیمایی اکراین و بعد از آن مضحکۀ انتخابات، پلاتفرم قوی و گسترده ای برای طرح مطالبات زنان با جهتگیری سیاسی آن بسمت سرنگونی رژیم و سازماندهی زنان در یک تظاهرات وسیع قابل انتظار بود. اما نه فقط برای جنبش زنان در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر در حال حاضر ما با موقعیت ویژه ای روبرو هستیم که هم هر گونه تجمع و ازدحامی سهل انگاری در حفظ سلامت عمومی است و هم مطالبات جدید و بلادرنگی را در مقابل ما قرار می دهد که نیاز به یک ایزولاسیون مقطعی و ازدحام زدایی حیاتی را پیش روی همه و بویژه زنان که در آستانۀ هشت مارس خود را آمادۀ آکسیونهای خیابانی و کمپینهای مختلفی میسازند، قرار میدهد. هشت مارس ابرازِ عزم مصمم زنان و عرض اندام سیاسی شان علیه تمام مصائب جنسیتی و طبقاتی است که بویژه در ایران با درجاتی بسیار حادتر بر زنان تحمیل شده است. اما سلامت و امنیت جان توده های مردم آنهم زیر سایۀ یک رژیم هار و وحشی طبعا از الویت بالاتری برخوردار است. اپیدمی کرونا که بسیاری از مردم را از کار بیکار و نگران کرده، زنان زیادی را هم مشمول خانه نشینی کرده است، کارگاههایی که اکثریت کارگرانش زن هستند و همچنین بسته شدن بازارچه ها که بسیاری از زنان با فروش تولیدات دستی شان در آنجا، امرار معاش میکردند، میلیونها زن را آسیب پذیرتر از همیشه کرده است. قریب به اتفاق این زنان بخاطر ماهیت شاق محیط و پروسۀ کار خشن و طولانی مستعد انواع و اقسام بیماریها هستند و بعلت ضعف سیستم ایمنی، بیشتر در معرض بیماری بخصوص بیماریهای مسری قرار دارند. اکنون هم که ایران بدلایلِ اهمال، عدم صلاحیت و فقدان یک مدیریت موثر، جان میلیونها نفر را به مخاطره انداخته است، اولین اقدام منطقی حفظ جان و سلامتی خود و خانواده های خود زنان است و سهل انگاری در اینگونه موارد عواقب وخیم جانی و دمیدن در آتشِ این اپیدمی خطرناک را بدنبال دارد. رژیم از اقبالِ مصادف شدن این ویروس با اوضاع بحرانی سیاسی اش خوشحال است و مذبوحانه سعی میکند که تودهنی مردم به انتخاباتش را با شیوع کرونا توجیه کند و در عین حال با توسل به جو اضطراب آور جامعه هم بی سر و صدا صدور حکم اعدام زندانیانِ آبانماه را میخواهد به حاشیه براند. سپاه رژیم با احتکار کردن اقلام بهداشتی، ایجاد بازار سیاه و عدم توجه عامدانه مسئولین به رعایت مراقبتهای پیشگیری و درمانی عملا به تسریع واگیری و رشدِ بیرویۀ ابتلاء به این بیماری شدت بخشیده است.

رژیم اسلامی ایران هیچگونه ارزشی برای زندگی و جان انسانها و بالاخص مردم محروم و زحمتکش قائل نیست، بنابراین همانطور که در موارد سیل و زلزله و آتش سوزی و … (که حتی بهانه ای برای سیاسی خواندن آنها هم نداشته) شاهد بودیم، غیر از دزدی و اشاعۀ خرافات و جهل، دردی از درد مردم را دوا نکرد و برعکس این مردم و فعالین اجتماعی و انساندوستان مبارز و پیگیر بوده اند که کمک رسانی کرده اند. اکنون هم این فرصتی است برای زنان مبارز و دیگر فعالین برابری طلب و آزادیخواه که با ابتکار عملهای زیرکانه شان به داد مردم برسند. مبارزه در صحنه های علنی نبرد نیاز به یافتن خلاقیتهای جدید عملی دارد که مطمئنا جنبش زنان قادر خواهد بود که پتانسیل خود را بنحو احسن بکار بگیرد.

طبعا رژیم  با بهره برداری سیاسی از نبود ازدحام در خیابانها و معابر عمومی، شرایط را مستعد قتل عام و سرکوب میبیند ولی فارغ از اینکه نعمات این خانه نشینی مردم نصیب رژیم هم میشود، ولی باید کوشید که مردم و جنبشهایشان را زنده نگه داشت که بتوان این شادی زود گذر رژیم را بزودی زود گلوگیرش کرد و به زباله دان تاریخش سپرد. بهر رو ما به فعالین جنبش زنان و دیگر فعالین اجتماعی توصیه میکنیم که بجای ایجاد ازدحام و تجمعات، با رعایت نکات بهداشتی برای امداد رسانی به مردم محروم و فاقد لوازم و اقلام پیشگیری از ویروس، یاری رسانند. مردم اقشار پایین که فاقد اقلام بهداشتی هستند و یا قدرت خرید آنرا ندارند بیشتر در معرض ابتلاء به ویروس کرونا و عدم دسترسی به خدمات درمانی بموقع قرار دارند. جنبش زنان با ایجاد راهکارهای جدیدی مثل مشارکت در کمیته های امداد مردمی و چند نفره میتوانند در توزیع لوازم بهداشتی در بین مردم بویژه کم درآمدها و سالمندان، جمع آوری و توزیع مواد خوراکی و پوشاک و یا کمکهای نقدی مشارکت داشته و توانمندیهای عملی جنبش را ارتقاء دهد. از آنجا که با خانه نشینی بسیاری از مردم، تنها کانال امن برای ارتباط گیری فضای مجازی است، باید از این فرصت برای افشاگری رژیم و فریبکاریهایش استفاده کرد و خواست آزادی سریع زندانیان سیاسی را در صدر دیگر مطالبات بلادرنگ و اضطراری، به پیش برد.

تراکم جمعیت در زندانها و نبود بهداشت کافی و مناسب جان هزاران زندانی سیاسی را بخطر انداخته است.جنبش زنان نشان داده است که پتانسیل و خلاقیت مبارزاتی زیادی در مقاطع مختلف داشته، طبعا در این شرایط هم با ابتکار عملهای نوینی و در همبستگی با دیگر فعالین اجتماعی، حول آزادی زندانیان سیاسی نیروهای صفوفش را بسیج خواهد کرد. در کنار پرسنل و کادر درمانی از جمله پزشکان و پرستاران که وظیفۀ آموزش بهداشت عمومی و مراقبتهای فردی را هم از طریق سوشیال میدیا بعهده گرفته اند باید به امر خبر رسانی و آموزش بهداشت فردی یاری رساند و هر چه قویتر بی کفایتی دم و دستگاه بوروکراتیک رژیم را افشاء کرد. باید خواستار توزیع رایگان ماسک و اقلام بهداشتی لازم در مقابله با کرونا، پرداخت مستمری برای آنانی که بدلیل بیکفایتی رژیم خانه نشین شده و یا بدلیل ترس از اخراج همچنان در محیط کاری ناامن مجبور به کار هستند، فراهم کردن مراکز امن و بهداشتی برای بی خانمانها، قرنطینه کردن شهرهایی که آمار ابتلا بسیار بالاست و کنترل رفت و آمدها و تردد جمعیت به شهرهای دیگر و اماکن عمومی، لغو تجمعات دولتی و اجباری برای کارگران، کارمندان، دانش آموزان و دانشجویان شد. در حال حاضر مطالبات زنان از مطالبات بلادرنگ اقشار دیگر و کل مردم ایران جدا نیست و باید بر این خواسته های اضطراری تاکید بیشتری کرد.

به پروندۀ قطور رژیم ایران در جنایت و خونریزی و دزدی و ترور،با به استهزاء گرفتنِ پروتکل بهداشت جهانی و مراقبتهای ویژه در شرایط اپیدمیک ویروسی و در عوض اشاعۀ جهل و خرافه برای مقابله با این بیماری را هم باید اضافه کرد. رژیم خونریز اسلامی مسئول انتقال ویروس و مرگ احتمالی هزاران انسان دیگر در کشورهای دیگری هم هست. بیشترین قربانیان این ویروس در ایران طبعا از اقشار تحتانی و فقیر جامعه است که بسیاری هم بخاطر یک لقمه نان نمیتوانند خود را قرنطینه کرده و در خانه بمانند، هزاران آوارۀ کارتن خواب، هزاران کارگر شهرداری و کارگران وسایل نقلیۀ عمومی، کارکنان بیمارستها، و میلیونها دوره گرد و کارگر باربر و خرده فروش که با کسادی کسب و کار و درآمد روبر هستند و زنان بسیاری که دوشادوش هم طبقه ای هاشان در عرصه های مبارزاتی فعال بوده اند، مدعیان این جنایت جدید رژیم هستند. خیابانها شاید در حال حاضر عرصۀ  امنی برای مارش زنان نیست ولی مبارزه ادامه دارد  و زنان در کنار میلیونها مبارز آزادیخواه گلوی رژیم آدمکش و سکسیست اسلامی را در دستهایشان خواهند گرفت. اگر امسال خیابانها از صفوف قدرتمند زنان خالی خواهد ماند ولی جولانگه رژیم ضد زن و آدمکش اسلامی هم نیست و نخواهد ماند و جنبش زنان در کنار جنبشهای اجتماعی دیگر پس از عبور از این تبِ و مرگ کرونایی، با پرچم سرنگونی رژیم خیابانها را دوباره بلرزه در خواهند آورد.

گرامی باد هشت مارس، روز تجلی اتحاد وهمبستگی جهانی  علیه ستم و تبعیض  برزنان

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی  ایران، برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی ایران

زنده باد سوسیالیسیم

سازمان اتحادفدائیان کمونیست

۱۴ اسفند ۱۳۹۸